Yazi

2020-07-19 14:41:37

Düşünmek istemediğim ama kendimi boş bıraktığım her an aklıma üşüşen seyleri düşünmemek icin tavana bakaraktan "Acaba bugün kafama ne taksam" diye düşünürken, içerden annemin, "Yemek yiyecek misin?" sorusu imdadıma yetişti.  Günün sorusu : Yemek yeme ihtiyacı duymayan varlıklar olarak yaratılsaydık nasıl bir hayatımız olurdu acaba?   Düşünsenize bir toprağa atılan ilk tohumdan yetişip toplanıp, işlenip, pazarlanıp, dağıtılıp soframıza gelene kadar olan süreç yok. Çiftçi yok, aşçı yok, garson yok, kabzımal yok, 30 dk da yetişmek zorunda olan siparişler yok. Yemek programları yok. Van kahvatısı, Adana kebabı Antep baklavası yok. Seçim zamanları bedava dağıtılan makarna pirinç v.b yok. GIDA SEKTÖRÜ DİYE BİR ŞEY YOK. Bulaşık makinası yok, buzdolabı yok. Karnımızı doyurmak için para kazanmak zorunda olmak yok. Açlık diye birşey yok. Sindirim boşaltım olayları da yok haliyle.  Yemekli misafir ağırlamak diye bir şey  yok. Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı yok. Uzar gider... Yok oğlu yok yani kısaca. :)  Her şey yemek yeme eylemi etrafında gelişiyor resmen. Bütün planlara mutlaka nerde ne yenecegi eklenir. Misafirlikte (özellikle Türk kültüründe) gelene aç olsa da olmasa da zorla bir şeyler yedirme gibi bir olay var mesela. Düğün yemeği var, mezuniyet yemeği var, bizim için özel olan kutlamaların çoğunun içinde mutlaka yemek var.   Mesela yeme içme herhangi bir ikramın olmadığı ev gezmeleri nasıl olur ? Ya da  her akşam yemek saatinde yemek yemiyor olsak ne yapıyor oluruz?   Kısaca yeme eylemini hayatımızdan çıkarsak onun yerine nelerle uğraşıyor neler yapıyor olurduk acaba ?   Bence muasır medeniyetler seviyesinin sınırlarını zorlardık gibime geliyor. :)) Etrafta nereye baksam kültür sanat bilim fışkırırdı kesin :))    Acıktım ben bir şeyler atıştırayım   (Bir şeyler atıştırmıyor olsam kesin bir seyler icat ediyor olurdum !! )

Psikolog /Aile Danışmanı

Gamze ÜNGÖRMÜŞ